08 January 2011

Kayıp bavullar ve mektuplar


        Halaların en tatlısı, en kuzusu! Nasılsın halacığım? Umarım keyfin yerindedir. Ben İstanbul'da, evdeyim. Annem dün gece otobüse binip Marmaris'e döndü, bagajını ise yolcunun biri İzmir'de alıp inmiş :) Ama bugün eve göndereceklermiş. Adam kendi bavulunu da otobüste bırakmış inerken. Annem de o bavulu alıp farketmeden eve götürebilirdi belki ama hiç benzemiyormuş bavullar aslında. Eğer benzeseydi, adam da annem de evlerinde bavulları açıp içinde bambaşka birinin hayatını bulacaktı. Düşündüm iki insanı bir araya getiren şey nedir diye. Muhakkak bir sebebi olmalı; ve bu sebepler sonuçlanmadan hiçbir bağ tamamlanmıyor mu acaba?

         Belki bu mektup da İstanbul'dan Ankara'ya giderken yolda karışacak ve sen ellerinde başka birinin mektubunu tutacaksın. Ve bu mektup da Madagaskarlı bir kaplan terbiyecisinin elinde, terbiyeci de kaplanın midesinde olacak. Bil ki bu mektubu aslında sana hayalci bir kaplan yazdı; ve bu kaplan seni çok seviyor.

İyi ki doğdun halacığım,
Mutlu Yıllar,
Sona
Sona Ertekin ©

1 comment:

güldoş said...

bayıldım bayıldım dım dım dım